Wat een week is dit. Halverwege deze week was ik ervan overtuigd dat ik alsnog het loodje zou gaan leggen, toen ik ontdekte dat er weer een soort van menstruatie op gang was gekomen. Voor zover mijn kennis reikte kon ik niet anders bedenken dan dat de medicatie onvoldoende/niet aansloeg. In het ziekenhuis was mij namelijk al eerder verteld dat, mocht dit zou gaan gebeuren, ik direct aan de bel zou moeten trekken. Deze week was het dus zover. Meteen na de ontdekking hing ik al aan de telefoon met de secretaresse van de regieverpleegkundige. ‘s Middags werd ik terug gebeld met de vraag of ik terug gebeld wilde worden door de oncoloog, of dat ik bij hem op het spreekuur wilde komen de volgende ochtend. Dat leek me geen moeilijke keus. De volgende ochtend zat ik dus al in de wachtkamer bij de oncoloog. De oncoloog gaf direct te kennen, nadat ik mijn verhaal had gedaan, dat hij zich absoluut geen zorgen maakte. Dat vond ik al een grote opluchting, maar vond het wel haaks staan op wat mij eerder was verteld. Ik vertrouw mijn oncoloog echt volledig na wat de afgelopen maanden allemaal is gebeurd. Toch voor de zekerheid – vooral mijn eigen gemoedsrust – bloed laten prikken. Die uitslag kwam gisterochtend binnen: Er waren geen afwijkingen gevonden! Mocht dit nog eens voorkomen dan kan ik een afspraak bij de gynaecoloog tegemoet zien. Maar de oncoloog verwacht niet dat dit nog eens zal gebeuren.

Ondertussen ben ik deze week ook druk aan het verhuizen geslagen en druk bezig geweest met het schoon kunnen opleveren van mijn huis. Sinds gistermiddag heb ik nu vrijwel al mijn spullen staan in mijn nieuwe huisje. Ik voel me er gek genoeg al behoorlijk thuis, hoewel ik nog bijna alles uit de dozen moet pakken. Mijn nieuwe huisje is erg overzichtelijk. Alles zit bij elkaar in één grote kamer, behalve de badkamer. Dat wilde ik ook graag. Door de drukte van de verhuizing er ook nog eens bij zag ik het op z’n zachtst gezegd totaal niet meer zitten deze week. Paniek had de overhand en daardoor zat ik ook volledig in de stress over werkelijk alles. De rust is sinds vandaag weer gekeerd. Dit weekend ga ik even helpen bij een vriendin die op concours gaat met haar paard en morgen ga ik een dagje oppassen op de paarden. Aansluitend zal ik daarna naar mijn nieuwe huisje gaan om daar de eerste nacht in te luiden.