Het was even spannend of de weg wel begaanbaar zou zijn, maar het is toch gelukt om deze ochtend nog naar het ziekenhuis te komen. Ik moest voor een tweede keer bloedprikken, omdat mijn waardes vorige week nog te laag waren. Ik had het ze zelf kunnen vertelen, maar ze vonden het nodig om toch alvast te prikken. Vanmiddag – ik was niet thuis – werd er gebeld door de oncoloog dat mijn waardes nu weer goed genoeg zijn voor de chemo. En ze zijn zelfs enorm hoog. Als ik de telefoon zelf had kunnen opnemen dan had ik naar de precieze hoogte gevraagd, maar het is in ieder geval positief dat mijn lijf wéér binnen 3 dagen zo hard is hersteld!

Ben vanochtend begonnen met de prednison. Dubbele dosis ook nog eens. Zojuist heb ik de tweede dosis ingenomen. Ik voel er gelukkig nog niks van. Dat komt morgen wel is de ervaring. Morgenochtend om 09:00 uur heb ik de kuur. Deze kuur is nu niet meer de FEC, maar de taxotere. Hoofdbestanddeel is de taxus. Klinkt best natuurlijk, maar het is nog steeds zo chemisch als wat. Hoop dat ik morgen bij gezellige mensen op de zaal zit. Dan heb ik tenminste nog een beetje afleiding. Ik ken er onderhand al best wel wat mensen.

Ik hoor net op ned. 2 bij ‘Man bijt hond’ dat het vandaag blauwe maandag is. Helemaal nooit aan gedacht natuurlijk. Het is ook niet zo heel boeiend, maar het is een grappig fenomeen. De meest depressieve dag van het jaar, schijnt. Ik heb ‘m gelukkig niet als depressief ervaren. Het is gelukt om naar het z’huis te komen, mijn bloedwaarden zijn goed, het is gelukt om zelf met de auto vanmiddag nog naar een afspraak te gaan én ik heb nog geen last van de prednison. Ik zeg: Het was een fijne dag.