Gisterochtend was ik in het ziekenhuis. Deze keer had ik een afspraak met een hele aardige plastisch chirurge. Ik wilde graag weten wat de opties zijn voor een eventuele borstreconstructie. Al om 08:45 uur stond ik op de stoep van het ziekenhuis, met ogen op stokjes. Deze keer moest ik op een andere locatie zijn dan normaal. Het ziekenhuis dat een onderdeel is van de Isala Klinieken, maar dus niet op dezelfde locatie staat als de Isala. Hier vind afwisselend met de Isala het spreekuur plaats voor de Plastische Chirurgie. Het was alweer jaren geleden dat ik voor het laatst in dit onderdeel van de Isala te vinden was. Het hele ziekenhuis deed me denken aan een groot gebouw dat allang zijn functie heeft verloren. Het parkeerterrein stond nog vrij vol, maar binnen vond ik het weinig meer over hebben van een ziekenhuis. Het hele gebouw en de hele opzet deed me denken aan een typisch jaren ’70 gebouw. Nergens zag ik artsen in witte jassen lopen en bij toeval vond ik de afdeling waar ik moest zijn. Ik was er bijna aan voorbij gelopen. Misschien ben ik wel te gewend geraakt aan het grote Isala ziekenhuis en is de locatie waar ik moest zijn, de Weezenlanden, wel altijd een rustige variant geweest.

Ik werd begeleid naar een kamertje waar ik even moest wachten op de plastisch chirurge. Het kamertje was erg klein. Ik ben slecht in schatten, maar het had de grootte van een redelijk grote paardenstal. Zo’n 4 meter bij 4 meter. De muren waren strak wit. Er stond een heel klein tafeltje, 2 stoeltjes, een krukje en een behandeltafel. Ik zou claustrofobische neigingen hebben gekregen als de airco niet bijna brulde in het kamertje. Het was alsof er een raam open stond waardoor het flink waaide. De plastisch chirurge wilde me eerst even onderzoeken om de mogelijke opties te bekijken. Na lichamelijk onderzoek concludeerde dat er bij mij één optie zou zijn voor reconstructie. Normaal gesproken zijn er 4 opties:                                                                                                                       – de eenvoudige procedure. Bij deze methode wordt er een prothese onder de grote borstpier geplaatst. De spier vormt zo een beschermende laag tussen de huid en de prothese                               – de expandermethode. Bij deze methode wordt een prothese pas ingebracht nadat de huid en de borstspier eerst met een zgn ballon- of tissue-expander zijn opgerekt.                                                   – de rugspiermethode: Hierbij wordt de grote rugspier omgeklapt naar de voorkant                              – de buikmethode: Bij deze methode wordt de borst volledig gereconstrueerd met eigen weefsel van de onderbuik. Dit is de enige methode zonder gebruik van een prothese.

Bij mij is alleen de rugspiermethode een optie. Het omklappen van de grote rugspier vond ik in eerste instantie een ‘smerig’ idee. ‘Omklappen’ klinkt al zo luguber. Het schijnt dat de andere rugspieren de werking van deze rugspier over zullen nemen. Ik zal wel een groot litteken op m’n rug overhouden aan het verleggen van deze spier. Verder zal het litteken van de amputatie gewoon blijven bestaan en duidelijk zichtbaar blijven. (Voor mij althans) Deze operatie zal zo’n 3 uur in beslag gaan nemen en ik zal ongeveer 5 dagen in het ziekenhuis moeten verblijven. Ik zal 2 drains ingebracht krijgen die zeker een week zullen moeten blijven zitten. Het herstel zal een aantal weken tot maanden in beslag nemen. Al met al is dit dus geen ‘dat doen we ff’ – operatie.

Natuurlijk hoef ik niet voor een reconstructie te gaan. Het is geen must en ik mag er ook nog zo lang over na denken als ik zelf wil. Wat ik wél weet is dat ik nu nog niet klaar ben voor zo’n operatie. Ik wil eerst wat verder zijn in het verwerkingsproces van mijn ziek zijn geweest. Daarbij vind ik mijn conditie nu ook niet goed genoeg om zo’n ingrijpende operatie aan te kunnen + wil mijn leven wat meer op de rit hebben. Misschien dat ik eind dit jaar voor deze ingreep wil gaan. Dat is nog steeds vroeg zat.

Volgende maand heb ik opnieuw een afspraak met deze plastisch chirurge. Ik wil dan even wat duidelijker hebben wat de risico’s zijn van deze ingreep. Dat heb ik nog niet helemaal helder.