Meagan de genieter

Het is bijzonder hoeveel mijn paard betekend in dit proces. De zondag na mijn eerste kuur wilde ik persé naar mijn paard. Dat is vanaf mijn ouders zo’n drie kwartier met de auto. Auto rijden kon ik zelf nog niet, dus m’n vader bracht me voor een uurtje. Dat was ook precies genoeg. Daarna voelde ik me een stuk sterker en fitter.

Het is ook echt geweldig lief dat stalhoudster waar mijn paard staat een slaapkamer voor me heeft ingericht met uitzicht op de paardenstal. Niet te beschrijven wat dit doet met mijn herstel ten positieve. Lekker naar buiten kunnen wanneer ik wil, paard even een knuffel geven wanneer ik wil.. Allemaal dingen die me enorm helpen. Ik heb zelfs alweer gereden op mijn paard. Niet heel erg actief, maar dan is alleen het erop zitten al zo heerlijk. Mee deinzen in beweging die Meagan maakt is ook fijn voor mijn lijf om te ontspannen. Daar zit ook veel spanning in. Logisch ook. Na zo’n ritje voel ik me letterlijk weer als nieuw. Natuurlijk ook wel moe, want opzadelen kost ook energie. Bijzonder is het wel om alles steeds weer overnieuw mee te maken na de chemo. Alles moet je weer opnieuw ‘leren’. Meagan is ook stuk voorzichtiger geworden de laatste weken. Bijzonder dat paarden zoiets aanvoelen. Zou ze ook al hebben aangevoeld dat ik ziek ben voordat ik het wist? Dat vraag ik me dan af. Ben eigenlijk overtuigd van wel. Ze voelen veel meer aan dat dan wij voelen. Vorige week heb ik zelfs weer gespeeld met Meagan in de bak. Zij is heel snel blij te krijgen. Zet een klein hindernisje in de rijbak en zij kan haar geluk niet op. Galopperend springt ze eroverheen alsof ze het gelukkigste paard in de wereld is. En daarna moet ik steeds zeggen hoe knap ze wel niet is, anders dan vind ze het toch een stuk minder leuk ineens. Hoe enthousiaster ik reageer, hoe enthousiaster zij weer opnieuw de hindernis neemt. Wij zijn dan erg op elkaar ingespeeld. Zodra ik op een bepaalde manier naar haar kijk dan stopt ze en komt ze naar me toe. Even uitblazen en even haar nogmaals vertellen hoe knap ze wel niet is. Want knap is ze absoluut. Vervolgens lopen we allebei voldaan de rijbak weer uit, de buitenwereld in.. genietend.


Reacties

Meagan de genieter — 7 reacties

  1. heel herkenbaar! paarden voelen zo veel aan als je een klein kind met een paard/pony laat wandelen zijn ze zo lief en zetten ze geen stap verkeerd. fijn dat je zoveel kan genieten van je paard! heel veel sterkte tijdens je chemo’s. en geniet van je paardje!

  2. Dat is wat ik nou noem vitamine P, heerlijk dat je ondanks alles nog echt intens kan genieten. De band met jouw paardje gaat deze periode vast nog veel hechter worden.
    Ik wens je nog heel veel van deze geluksmomenten toe X

  3. “Want knap is ze absoluut.” Geldt voor jou ook!

    Ik word helemaal blij van je post. Ik wens je sterkte, vrede, kracht, liefde en geluk deze week.

  4. Bedankt! Ik ga mijn best doen om veel vitamine P op te snuiven deze week.
    Er zijn nog genoeg leuke dingen om van te genieten ondanks alle spanning en mankementen. Las vorige week in een boek dat positief zijn en blijven de helft van de genezing betekent. Die wil ik er graag in houden.

  5. Volgens mij is het al 100 x gezegd, maar jouw stalhoudster is goud waard! En Meagan ook natuurlijk. Leuk om je updates te lezen en fijn dat deze kuur beter lijkt te gaan.

  6. Wat ben je toch een geweldige doorzetter. Moet wel lachen om meagan, thinka doet dat ook, springen heel enthausiast en dan draait ze naar mij toe en moet ik haar vertellen hoe geweldig ze is

Laat een reactie achter bij laura Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>