Afgelopen dagen had ik even geen zin om een nieuwe blog te schrijven. Sinds de operatie schommelt m’n hoofd behoorlijk. De chemo’s zijn achter de rug, operatie is achter de rug.. en nu steekt vaak de angst op of de kanker echt helemaal weg is of dat het keihard weer terug gaat komen. En als m’n conditie dan waardeloos is en lichaam nog snel pijn aangeeft, dan is het wel eens lastig om nog positief vooruit te kunnen kijken. De bestralingsarts raadde me aan om fysiotherapie te zoeken voor m’n arm. Dat weigerde ik, want ‘ik kan alles zelf wel’ en ‘zo’n fysio verteld mij toch niks nieuws’.  Heb toch maar m’n koppigheid aan de kant gezet en gisteren mijn eerste fysiotherapie gehad. Moet eerlijk bekennen dat het leerzaam was en ik zinnige feedback heb gekregen. Het voelt ook goed om iemand te hebben die in de gaten houdt wat mijn vorderingen zijn en of ik de dingen die ik doe op de juiste manier doe. De fysiotherapeute heeft gemeten onder welke hoek ik mijn arm nu omhoog kan brengen. Dit is gemeten op 70 graden. En daar was weer een nieuwe uitdaging geboren! Morgen wil ik op de 100 graden zitten. Dan heb ik weer fysiotherapie en wordt de hoek opnieuw gemeten. Of ik het ga halen? Ik zeg nu ‘ja’! Of het werkelijk zo gaat zijn dat zien we morgen wel. Deze fysio is ook oedeemtherapeute en zal me ook goed kunnen begeleiden in het voorkomen van (wond)vocht op de plek van de wond en in m’n arm.

Omdat ik me na de fysio behoorlijk goed voelde, durfde ik het gisteren voor het eerst aan om zelf met de auto naar m’n paard te gaan. Het is toch 40 minuten rijden, maar ik had een fijne positie gevonden in de autostoel om te rit vol te kunnen houden. Ik kan natuurlijk nog niet zoveel met m’n linkerarm, dus ben vooral afhankelijk van mijn rechterarm. En daarbij is een zoveel mogelijk ontspannen lijf wel heel belangrijk om overbelasting van bepaalde spieren te voorkomen. Ik was blij dat ik Meagan weer kon zien en aanraken! Meagan was ook blij verrast. Die bleef me een hele tijd aankijken toen ze me in de gaten had en besnuffelde me uitgebreid toen ik bij d’r kwam. Ik heb d’r even geborsteld en daarna lekker laten lopen in de bak. Mevrouw was weer lekker gek in d’r hoofd. Ze zat duidelijk goed in d’r vel. Fijn om dat te merken. Corine zorgt duidelijk goed voor d’r in mijn afwezigheid!! Vandaag is het weer behoorlijk mooi weer en ik duik zo weer de auto in. Eerst nog even mijn oefeningen doen natuurlijk.. want die 100 graden moet gehaald gaan worden. Morgen een nieuwe blog. Hopelijk kan ik daarin vertellen dat ik mijn doel gehaald heb!