Kanker went sowieso nooit

Het is zaterdag. De MRI heb ik afgelopen dinsdag gehad. Het aanprikken van het infuus was pijnlijk. Gelukkig liep het bloed gelijk terug in het slangetje bij check of infuus goed zat. Voor mij een goed teken dat de bloedverdunners hun werk doen. Het is wachten tot komende vrijdag voor de uitslag er is. Nu de operatie steeds dichter bij komt slaan de zenuwen wel toe. Heb nog steeds geen idee wat er precies gaat gebeuren. Vrijdag hoor ik daar meer over.

Omdat steeds zo vreselijk koud is ben ik ook weinig buiten te vinden. Erg jammer, want had gehoopt wat op te kunnen knappen in een fijn voorjaarszonnetje. Kou kost me veel energie, waardoor ik veel binnen zit op het moment. Afgelopen woensdag ben ik nog buiten geweest en mijn paard getraind, maar donderdag en vrijdag was ik vooral heel erg moe. Het maakt niet uit hoeveel ik heb geslapen. Vind het irriterend dat ik me zo slecht kan concentreren en moeilijk op woorden kan komen. Ik weet dat het tijdelijk is en weer over gaat. Maar toch… Ondertussen groeit m’n haar nog steeds lekker door en wacht ik eigenlijk op een beetje lekker warm weer zodat ik eindelijk even zonder muts buiten kan zitten. Omdat m’n haar weer groeit jeukt m’n hoofd ook steeds. De kleine sprietjes haar lijken al de krul-kant op te gaan. Dat is al positief.

Ik vind het jammer dat hoe verder ik mijn ziekteproces kom, hoe minder mensen (lees: vrienden) van zich laten horen. Van mede-patiënten hoor ik dezelfde ervaringen, helaas. Ik weet niet goed hoe dit komt. Vind het wel erg teleurstellend. Zo kreeg ik na de eerste paar chemo’s veel berichten van vrienden. Na de laatste chemo hoorde ik bijna niks meer. Zo ook het verschil met de eerste MRI en de laatste MRI. Ik denk dat mensen misschien niet door hebben dat hoe verder je in het hele proces komt, hoe moeilijker het wordt. Chemo’s wennen nooit, MRI’s wennen nooit, de bezoeken in het ziekenhuis wennen nooit… Kanker went sowieso nooit. Ik hoop dat vrienden van (toekomstige) kankerpatiënten hier eens bij stil durven staan.


Reacties

Kanker went sowieso nooit — 5 reacties

  1. Je hebt gelijk, het vaak ook moeilijk voor anderen om het contact te blijven aan gaan. Het doet je stil staan bij je eigen sterfelijkheid. Het leven kan zo maar afgelopen zijn en daar staan we liever niet bij stil. Ik denk dat we het lijden en sterven het liefst uit onze buurt houden in plaats van er mee leren leven.

  2. Klopt esther, mensen zijn in het begin vaak heel behulpzaak, bezorgd en willen helpen en steunen, gek genoeg wordt het “normaal”dat jij ziek bent en hun leven gaat door en inderdaad, lijkt het zo dat men het ook daadwerkelijk vergeet om even interesse te tonen, ik snap jouw pijn daarin…….het klinkt hard hoe ik het zeg, maar het nieuwtje is er af…..en het is aan jou om je af te gaan vragen, waren of zijn dat dan de echte vrienden? waarschijnlijk kan je ze na je ziekteproces nog op 1 hand tellen…..sterkte meid!!

  3. Nog een spannende week dus. Hoe gaat het met de longembolie? Daar daalt je energielevel ook aardig van. Het is idd erg balen dat het zo enorm koud is buiten. Vooral met die harde wind.
    Wel erg vervelend dat je minder hoort nu van vrienden. Dat komt idd wel vaker voor,maar niet leuk. Je kan ze juist nu wel gebruiken voor steun en afleiding.
    Veel sterkte met het wachten op de uitslag van de scan!

  4. Lieve Esther,
    Vandaag las ik het nieuws dat je bent opgenomen ivm je longen….Meid, het zit je niet mee. Ik duim dat je snel weer wat opknapt en dat je vrijdag een uitslag krijg waar jij je goed bij voelt. Het zal nog een hele weg zijn naar de operatie en daarna naaar het herstel. En op die weg zul je vast ook nog heel wat hindernissen tegenkomen. Jammer dat er dan minder vrienden zijn om je er over heen te tillen. Maar die gene die er wel zijn, zijn sterker en zullen je meer steun kunnen geven dan die afhakers allemaal te samen.
    Esther we hebben het al gezegd, volgend jaar vieren we het leven op jou en op je lotgenoot. We trekken de flessen open, we dansen tot we er bij neer vallen en omarmen het leven. Daar gaan we voor! Zet m op!

Laat een reactie achter bij dorry vogels Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>