Vaak heb ik even een zetje nodig in de goede richting, omdat de richting kwijt is. Dan sta ik op een kruispunt en weet ik niet welke weg ik in moet slaan. Ondertussen is terug lopen ook geen optie, dus doe ik maar niks. Verdwaald raken is niet moeilijk. Het lijkt soms alsof ik mijn oude energie weer terug heb van voordat ik ziek was. Dat lijkt dus zo. Maar op dat moment lijkt het echt alsof ik weer m’n oude energie terug heb. Dan plan ik de dagen een beetje te vol, doe ik te veel en rust ik te weinig. Het gevolg is dat het een kwestie van dagen is voordat ik helemaal onderuit word gehaald. Dan heb ik alleen nog maar zin in slapen, wil ik niks meer en rust ik veel, omdat m’n energie zó’n dieptepunt heeft bereikt dat zelfs ademhalen een opgave is. Dan kom ik ‘s ochtends uit bed en voel ik me erg benauwd. Het zweet breekt me dan uit en m’n pyama zit zeiknat aan m’n lijf geplakt. Ik vraag me af wat ik zal doen met deze nieuwe dag. Uiteindelijk ga ik ergens op de dag naar mijn paard toe en doe ik verder zoveel mogelijk niks. Omdat ik nergens anders de energie voor op kan brengen en bang ben dat ik niet aan zie komen wanneer ik weer teveel doe. Hoe ik ook probeer m’n grenzen in de gaten te houden, het lukt me erg slecht om ze te bewaken. Pas wanneer ik besef dat ik over een grens heen ben, komt het besef dat ik te hard van stapel ben gegaan. Ik vind het erg lastig dat ik grenzen niet aan zie komen en het zo ineens helemaal over en sluiten kan zijn. Dat zorgt ook voor het regelmatig belanden in een psychische roalercoaster. Haal jezelf daar maar weer eens uit.
Gelukkig heb ik goede begeleiding. Vandaag heb ik, na een korte onderbreking, weer gesport bij de fysio. Ik dacht dat het hopeloos zou worden en ik na een paar minuten fietsen al op apegapen zou liggen. Daar bleek ik me gelukkig in vergist te hebben. Ik weet niet wat ik zou moeten zonder de steengoede begeleiding van mijn fysiotherapeute. Sporten is niet alleen een lichamelijk iets. Het wekelijks onder begeleiding sporten geeft me een ritme, ik leer dat ik meer kan dan ik denk dat ik kan op dat moment en er wordt goed naar me geluisterd. Bovenal word ik serieus genomen en wordt er de tijd voor mij genomen. Het is voor mij een vrij lange autorit naar deze fysiopraktijk in Genemuiden, maar dat heb ik er helemaal voor over. Na het sporten van vanochtend zie ik de nieuwe week weer positief tegemoet. Voorlopig sport ik even weer twee keer per week i.p.v één keer. Vandaag heb ik het zelfs voor het eerst gered om 10 minuten op de loopband te staan en om de minuut een minuut lang hard te lopen!!!…. Stiekem ben ik heel erg tevreden en opgelucht. Wat een fijne dag.
