Ik werd vanochtend fijn wakker in mijn logeerbed op stal. Hoorde Meagan hinniken vanuit mijn bed. Gisteravond heerlijke spinazietaart gegeten als avondeten. Tegenwoordig bedenk ik me bij alles wat ik eet wat erin zit wat mij gezonder kan helpen zijn. In spinazie zit ijzer, dus niet verkeerd. Vroeg me af of ik me de volgende dag als een Danoontje powerrr door de dag zou bewegen, maar dat is helaas nog niet het geval. Wel voel ik me oke en alweer sterker dan gisteren. Hoofd heeft beetje last van hoofdpijn die in verte van zich laat horen en de termostaat in m’n lijf werkt nog niet weer helemaal zoals het zou moeten, maar ach.. Dan maar lekker opgerold in een deken op bed liggen. Heb vanochtend fijn mee geholpen met het naar buiten zetten van de paarden. En voordat ik goed en wel aangekleed was eerst al even Meagan geknuffeld. Fijn begin van de dag. Merk dan toch wel dat zoiets al veel energie kost, maar gelukkig levert het ook veel positieve energie weer op.

Gisteren spotte ik een boek op m’n logeerbed. Het heet ‘Gevangen in stilte’ van de schrijfster Grace Gawler. Het gaat over het ontstaan van borstkanker, welk type vrouwen met borstkanker te maken hebben, ervaringen van vrouwen en hoe te overleven én genezen. Erg intrigerend boek. En dat zeg ik als iemand die normaal gesproken een hekel heeft aan het lezen van boeken. Daar heb ik nooit het geduld voor (gehad). (Het enige wat ik graag wilde lezen waren boeken over paarden. Trainingsvormen e.d.) Tot nu toe herken ik iedere beschrijving die in het boek wordt gegeven bij het soort standaard type. Alsof ik over mezelf lees. Dat leest prettig en geeft me nieuwe positieve inzichten.