Een klein vliegtuigje vol…

Veranderingen… Ik houd er niet zo van. In een jaar tijd kan er veel veranderen. Zelfs in een dag tijd kan er veel veranderen. Daar weet ik alles van. Je kunt zomaar van de één op de andere dag ernstig ziek worden verklaard, terwijl je je helemaal niet ziek voelde. Er kan ook zomaar een vliegtuig neerstorten met honderden mensen aan boord. De kans hierop is erg klein, maar het kan altijd gebeuren. Van de één op de andere dag is iemand z’n halve gezin kwijt, z’n beste vriend….etc..  De kans dat een vliegtuig neerstort is minder dan 1%.  De kans dat iemand onder de 30 jaar borstkanker krijgt is statistisch gezien 0,3%. Per dag sterven er 115 mensen in Nederland aan kanker. Dat is iedere dag een klein vliegtuigje vol dat z’n einddoel niet haalt.

Ik heb een aantal veranderingen doorgevoerd het afgelopen jaar. Ik ben verhuisd, heb m’n haar in een opvallende kleur laten verven, ben erg gezond gaan eten, ben gestart met het volgen van een opleiding via het LOI, ben vrijwilligerswerk gaan doen en vanaf september staat mijn paard op een andere stal. Deze laatste verandering is niet mijn keus geweest. De stal waar ik gedurende mijn ziekteperiode hard ben opgeknapt. De stal waar ik gedurende mijn ziekteperiode een eigen slaapkamer had, met uitzicht op de stal van Meagan. Het is ook de stal waar ik kerst heb gevierd, toen ik niet terecht kon bij m’n ouders omdat m’n zusje koorts had. De stal waar erg goed voor Meagan (mijn paard) is gezorgd toen ik het niet kon en de stal waar ik al ontelbaar veel dagen op heb gepast. Het is ook de stal waar ik me mag gedragen alsof ik thuis ben. Ik pak er koffie of zet een kop thee, ga buiten zitten met een krantje of besluit dat het gazon wel eens een maaibeurt kan gebruiken. Vervolgens pak ik dan de zitmaaier om eens even lekker een boel herrie te maken en strakke baantjes te trekken. Binnenkort verruil ik deze plek voor een nieuwe stal, omdat de staleigenaresse heeft besloten om de boerderij te koop te zetten. Misschien is het wel tijd voor verandering, maar ik houd er niet van. Ik heb al wel een nieuwe stal gevonden, waar ik het ongetwijfeld goed ga hebben en mijn paard ook. Maar ergens opnieuw beginnen dat doe ik niet zo heel erg graag. Toch weet ik meestal wel dat het even doorbijten is. Zo ook deze keer.

Er is in ieder geval één verandering waar ik op dit moment erg naar uit kijk. Dat is een verandering van temperatuur. Ik vind deze dagen met temperaturen rond de 25 graden echt vreselijk. Ik merk goed dat m’n lichaam snel uitgeput raakt. Ik heb nog nooit zo erg uitgezien naar de herfst en winter als dit jaar. Van ellende zit ik deze dagen regelmatig in de tuin op een stoel, met een boek. Dit zijn twee dingen waar je eigenlijk een foto van zou moeten nemen om het te kunnen geloven. Ik heb geen zitvlees en de laatste keer dat ik een leesboek las is op z’n minst 6-7 jaar geleden.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

De volgende HTML-tags en -attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>