Over twee dagen ontmoet ik mijn grote vriend weer. Hoewel, ‘hij’ ligt hier al een paar weken op me te wachten, de Lucrin injectie. Een aantal weken geleden al besteld bij de apotheek en over een paar dagen injecteert de huisarts deze weer in mijn buik. De eerste kreeg ik drie maanden geleden. Ik schrok toen enorm van de grootte van de naald en durfde ‘m daarom niet zelf toe te dienen. Het is ook nogal een apparaat. Er zit een deel poeder in, een deel waterachtig iets en nog een los onderdeel wat er achterin gedrukt moet worden en vervolgens geschud moet worden. Niet iets wat ik durf te wagen om mijzelf te geven. Te ingewikkeld. Voor de pijn ben ik niet bang. De pijn duurt een seconde of drie. Die is in die paar seconden erg hevig, maar zakt zodra de naald weer uit m’n buik wordt gehaald. Er ontstaat vervolgens een grote blauwe plek die een week of wat blijft zitten en een hele dikke bult. Het is voor het goede doel moet ik maar denken.
Deze maand september is een vrij drukke maand ineens met een cursus en een clinic die op de planning staan. Voor het eerst geef ik deze weer op de locatie waar ik voor het laatst ben geweest toen ik erg ziek bleek te zijn. 31 oktober was deze dag. Op 1 november zat ik al bij de huisarts. Ik ben erg benieuwd hoe ik het zal vinden om weer op deze locatie te zijn. Het is al bijna een jaar geleden dat de kanker vast werd gesteld. Wat gaat een jaar dan hard! Het is ook al bijna weer herfst. Ik kan nog steeds de bladeren onder m’n voeten horen terwijl ik aan het lopen ben met mijn paard door het bos, niet wetende hoe lang ik nog te leven zou hebben. De cursus en clinic geef ik beide voor het goede doel, het KWF. Het geeft mij een familiegevoel om deze te mogen houden voor het KWF. Ik help mijn ‘broertjes en zusjes’ om een beter leven te kunnen krijgen. En tegelijkertijd mag ik doen wat ik het leukst vind, namelijk mijn kennis overdragen op enthousiaste deelnemers! Dit is iets waar ik sinds de eerste chemo al erg naar uit heb gezien om ‘ooit’ weer te mogen doen.
Voor vandaag schijnt het een warme dag te worden, maar gelukkig is het nog bewolkt. Voor mij ideaal, want ik kan helaas nog steeds zo slecht tegen de warmte van de zon. Bewolkt is ook niet alles als het nauwelijks waait, maar goed. Ik probeer vanmiddag mijn paard weer even te bezoeken. Wat heb ik haar alweer gemist sinds zaterdag! Waarschijnlijk zal trainen ‘m niet worden, maar haar geur opsnuiven is ruim voldoende voor vandaag.
Wat een ingewikkelde spuit! Kan me voorstellen dat je hem zelf niet durft te zetten!
Gelukkig is het inmiddels weer voorbij. Nu de blauwe plek en de bult nog…