Nadat de kramp behoorlijk te doen was gisteravond, liet mijn maag weer van zich horen. Brandend maagzuur wat ook weer behoorlijk pijnlijk was. Gelukkig had ik paracetamol bij m’n bed en was de pijn met een uurtje weer gezakt tot een doenbaar niveau. Volgens mij ben ik na deze kuren straks echt immuun geworden voor pijn. Afgelopen nacht nog best behoorlijk goed geslapen, waar ik erg blij mee was. De pijn in m’n benen was nog wel aanwezig, maar met paracetamol ook weer goed onder controle te houden. Ik kon in ieder geval weer m’n bed uit komen zonder enorm wankel te staan. En trap aflopen ging ook goed. Ik was blij. Vanmiddag alleen nog even op bed gelegen door moeheid, maar niet meer door pijn. Hele fijne vooruitgang! Ik wilde nog graag even buiten een wandeling maken vandaag, maar dat is toch een beetje teveel van het goede voor vandaag. Hopelijk morgen.

O ja en ik wil morgen, als het lukt, ook even langs Intermezzo. Dat is het nazorgcentrum van het Sophia ziekenhuis in Zwolle, waar kankerpatiënten binnen kunnen lopen. Er worden vaak activiteiten georganiseerd en er is iedere dag vrije inloop. Wil daar wel eens even een kijkje nemen. Contact met andere (ex)patiënten mis ik toch best wel. Heb natuurlijk wel contact tijdens de dagbehandeling, maar dat is ook maar eens per 3 weken.  Hoop dat het me morgen lukt om weer zelfstandig auto te rijden en ik de energie op kan brengen om heel even een praatje te maken. Als ik zie hoe groot het verschil is tussen vandaag en gisteren, dan heb ik toch wel een beetje goede hoop.